افسانه خان الأمین‏

ؤال: آیا درست است که شیعیان پس از هر نماز سه بار مى گویند: «خان الأمین»؟ جواب: میلیون ها نفر شیعه در جهان نماز مى گزارند، و حتى یک نفر از آنان چنین عبارتى را بر زبان نمى آورند، بلکه همه آنها با بلند کردن دست ها، سه بار «اللّه اکبر» مى گویند و بسیارى از آنان، حتى از این که چنین اتهامى بر آنان وارد مى شود، بى خبرند. شیعیان پیروان محمّد (ص) خاتم النّبیّن می باشند؛ آنها به نبوّت محمّد بن عبدالله (ص) و وصایت و امامت و خلافت بلافصل علی بن ابی طالب (ع) به دستور الهی و سفارش پیامبر (ص) معتقد هستند و درک درستی از جایگاه و مقام نبوّت و وصایت دارند. شیعه آنقدر برای رسول خدا(ص) احترام قائل هستند که برای پیروی دقیق و اصولی ازپیامبر(ص) سنّت ، سیره ، شرح حال و شخصیّت پیامبر(ص) را با روایت و گزارش علی (ع) و فرزندان معصوم ایشان و صحابه عادل قبول می کنند و از پذیرش روایاتی که در آن مستمسکی برای توهین به ساحت رسول خدا وجود دارد ابا دارند. این در حالی است که جوامع حدیثی و کتابهای تاریخی اهل سنّت روایاتی را ارائه می دهند که کتابهایی مثل آیات شیطانی با تمسک به آنها نوشته می شود. آنچه در سؤال آمده است، افترا و دروغ بر پیروان اهل بیت (ع) است. فردى که این نسبت را به شیعه داده است یا فردی معاند و لجوج است که در تقابل با شیعه چاره ای جز اتهام زنی ندارد؛ چشمه منطق عقیدتی و دینی او خشک شده و از بحث منطقی با شیعه عاجز است. یا اینکه از ریشه و تاریخ این عبارت سخیف نا آگاه است. در توضیح منشاء این شعار کفرآلود باید بگوییم که یهود معتقد بودند که رشته نبوت باید در خاندان یعقوب پیوسته بماند و از این خاندان بیرون نرود، ولى آنگاه که پیامبر گرامى (ص) با دلایل قطعى ظاهر گشت، به این فکر افتادند که جبرئیل را به خیانت متهم کنند و این شعار را سر دادند: «خان الأمین! خان الأمین! خان الأمین!» یعنى او در وحى الهى خیانت ورزید و به جاى آن که نبوت را در فرزندان اسحاق ابقا کند، به فرزندان اسماعیل منتقل کرده و از همین جهت، یهود از دشمنان سر سخت جبرئیل امین هست. ففخر رازى در تفسیر خود مى نویسد: جامعه یهود، جبرئیل را فرشته عذاب مى نامند، و درباره او مى گفتند: خدا به او دستور داده بود که نبوت را در سلسله فرزندان اسرائیل قرار دهد ولى آن را به فرزندان اسماعیل داد. اتهام جبرئیل به خیانت مربوط به این گروه است که او را به خیانت در عوض کردن محل نبوت متهم کرده و به عللى او را دشمن مى داشتند[1] و به دوستى میکائیل تظاهر مى کردند. قرآن در مقام انتقاد از عقیده آنان چنین مى فرماید: «قُلْ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِینَ».[2] «بگو هر کس با جبرئیل دشمن باشد [دشمن خداست‏]، و او مأمورى بیش نیست که به اذن خدا قرآن را بر قلب تو نازل کرده، کتاب هاى پیشین را تصدیق مى کند، و مؤمنان را هدایت نموده و مایه بشارت است» ااکنون ببینید مطلبى را که یهود با آن بر ضدّ مسلمانان شعار مى دادند، چگونه برخى از افراد بى تقوا و دشمنان وحدت اسلامى، آن را به شیعه نسبت مى دهند و مى گویند: شیعه معتقد است که جبرئیل خیانت کرده و به جاى این که على را به مقام نبوت منصوب کند، آن را به پیامبر اسلام (ص) عطا کرده است![3] 

منابع [1] - تفسیر کبیر فخر رازى، ج 3، ص 195، دار احیاء التراث العربى، بیروت. [2] - بقره/ 97. [3] - راهنماى حقیقت، شیخ جعفر سبحانی، ص:362- 363.

ابوبکر و عمر سرور پیران بهشت

سؤال: آیا حدیث « سرور پیران بهشت» که بعضی از علمای اهل سنت نقل کرده اند صحیح است؟ جواب: برخى از علمای اهل سنت حدیث شریف «حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشتند» را قلب کرده اند و آن را برای ابوبکر و عمر ثابت کرده، و از آن جا که آن دو در اسلام جوان نبودند لذا عبارت حدیث را عوض کرده و به جاى شباب (جوانان) کهول (پیران)، قرار داده اند. اینک به نقد و بررسی این احادیث می پردازیم: ترمذى نقل کرده: «حدّثنا على بن حُجر، أخبرنا ولید بن محمّد الموقری، عن الزهری، عن علی بن الحسین، عن علی بن أبی طالب، قال: کنت مع رسول الله(صلى الله علیه وآله) إذ طلع أبوبکر و عمر فقال رسول الله (صلى الله علیه وآله): هذان سیّدا کهول أهل الجنّة من الاوّلین و الآخرین إلاّ النبیین و المرسلین، یا على لاتخبرهما». این حدیث از جهاتى اشکال دارد: اوّلاً: خود ترمذى آن را حدیثى غریب دانسته است. ثانیاً: او مى گوید: ولید بن محمّد موقرى در حدیث تضعیف شده است(1). و نیز دیگران از رجالیین اهل سنّت او را تضعیف کرده اند؛ از قبیل: بخارى که درباره او مى گوید: «در حدیثش منکرات است».(2) ابوحاتم او را ضعیف الحدیث مى داند. ذهبى او را در دیوان ضعفا و متروکین آورده و مى گوید: یحیى او را تکذیب کرده و دار قطنى او را ضعیف پنداشته است.(3) نسائى او را متروک الحدیث دانسته و مى گوید: یحیى بن معین او را تکذیب کرده است. حال، حدیث با چنین وضعیتی را چگونه مى توان به آن استدلال کرد؟! در سند دیگری ابن ماجه از هشام بن عمار، از سفیان، از حسن بن عماره، از فراس، از شعبى، از حارث، از على (علیه السلام) از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) این حدیث را نقل کرده است.(4) سند این حدیث نیز مشکلاتى دارد: چرا که اوّلا: در سند آن سفیان بن عیینه است که از مدلّسین به حساب مى آید. ثانیاً: در سند آن حسن بن عماره است که حال او از سفیان در تدلیس بدتر است. و جمهور اهل سنّت او را تضعیف نموده اند.(5) بیهقى مى گوید: او متروک بوده و احتجاج به احادیثش نمى شود(6). دارقطنى او را تضعیف کرده(7)، و ابن حبّان او را در کتاب مجروحین ذکر کرده است.(8) ثالثاً: مسلم در صحیحش به سند خود از شعبى نقل کرده که گفت: حدیث کرد ما را حارث اعور همدانى و او کذّاب است(9). ابن حبّان هم در مورد حارث می گوید: من شهادت می دهم که او یکی از کذّابین است(10). مضمون این حدیث را ابن حجر نیز در «لسان المیزان»(11) از ابن عمر نقل کرده است. در سند آن عبیدالله بن عمر وجود دارد. ابن حجر قول احمد را درباره او نقل کرده که ما مدّتى احادیث او را آتش مى زدیم. و جوزجانى او را ضعیف الامر دانسته و تضعیفات دیگران را نیز درباره او ذکر کرده است(12). طبرانى نیز این مضمون را با دو سند نقل کرده است: سند اول: در این سند که جحیفه از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده است(13)، خنیس بن بکر قرار دارد که صالح جزره او را تضعیف نموده، و بویصرى در او نظر دارد (14). سند دوم: در این سند که انس بن مالک از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) این مضمون را نقل کرده، محمّد بن کثیر قرار دارد که مورد تضعیف است. نتیجه: اینها احادیث سنددارى بود که اهل سنّت درباره این خبر نقل کرده اند. و ثابت شد که هیچ یک از این سندها صحیح نیست. اشکال اساسى که در متن این احادیث وجود دارد این است که ابوبکر و عمر دو سید پیران اهل بهشت معرفى شده اند؛ در حالى که مطابق روایات فریقین در بهشت پیرى وجود ندارد، بلکه عموم مردم در سن سى سالگى خواهند بود، در این زمینه: ابوهریره از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: اهل بهشت؛ در حالى که بلند قامت، و داراى سى سال هستند، وارد بهشت مى شوند. جوانى آن ها تمام نشده و لباس هایشان کهنه نخواهد شد(15). و نیز ابو سعید خدرى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: هر کسى از اهل بهشت بمیرد؛ چه کوچک و چه بزرگ، سى ساله به بهشت وارد مى شود و هرگز براین سن افزوده نمى شود. بنا براین، روایات، سنداً و دلالةً مخدوش و جعلی است(16).(17) 

منابع 1. تحفة الاحوذى، ج 10، ص 149 و 150. 2. الضعفاء الکبیر، ص 166. 3. دیوان الضعفاء و المتروکین، ص 332. 4. سنن ابن ماجه، ج 1، ص 36 ـ 38. 5. طبقات المدلّسین، ص 20. 6. سلسلة الاحادیث الضعیفه، البانى، ج 3، ص 66. 7. سلسلة الاحادیث الضعیفه، البانى، ج 3، ص 66. 8. کتاب المجروحین، ج 1، ص 224. 9. صحیح مسلم با شرح نووى، ج 1، ص 97. 10. کتاب المجروحین، ج 1، ص 216. 11. لسان المیزان، ج 3، ص 427. 12. لسان المیزان، ج 3، ص 427. 13. المعجم الکبیر، ج 22، ص 85 و 86. 14. الزوائد، ج 8، ص 1. 15. سنن ترمذى، ج 4، ص 683; سنن دارمى، ج 2، ص 335; مجمع الزوائد، ج 10، ص 398. 16. التاج الجامع للأصول، ج 5، ص 375. 17. علی اصغر رضوانی، سلفی گری و پاسخ به شبهات، ص 133.

استفتاء درباره حکم سیگار و جواب آیت الله مکارم شیرازی
استفتاء درباره حکم سیگار
ضمن عرض سلام به محضر مبارک فاضل و دانشمند و فقیه و مجتهد زمان، حضرت آیة اللّه العظمى مکارم شیرازى، از جهت کسب آگاهى و اعلام نظر، سروده زیر تقدیم مى گردد.
از کرمانشاه غلامحسین توانا


آیت اللّه مکارم، اى فقیه نیک نام
اى همه عزّ و کمال و رفعت و جاه و مقام
اى سراپا علم و عرفان، زاهد عصر و زمان
وى همه نورت کلام و وى همه نغزت پیام!
مکتب اسلام دارد چون تو مردى سرفراز
فاضل و عادل به گیتى، حاذق فقه و کلام
متن «تفسیر نمونه» منحصر شد در جهان
آفرین بر ذوق و طبع و مرحبا بر آن مرام
هر پیامش بى نظیر و هر بیانش دلپذیر
متنِ شیرین و روانش دل برد از خاص و عام!
ضمن تقدیم ارادت زان سپس، عرض سلام
محضر آن پاک مرد گوهر فرخنده نام
آنچه اکنون گشته سنگین، حلّ این معضل بود
این گِره بگشاى و واکن باب رحمت روى عام
نیک دانى آنچه دارد بهر انسان ها ضرر
طبق فتواى فقیهان مصرفش باشد حرام
مصرف «سیگار» دارد بس ضررها را ز پى
گر ندارد آن زیانى، پس ضرر باشد کدام؟
این سموم بس کشنده روز و شب بیع و شرا
مى شود اینجا و آنجا با کمال اهتمام
فرض آنکه عایداتش باشد از انجم فزون
مى نیارزد آنچه دارد مرگ و بیمارى مدام!
مى نیارزد تا که انسان جان خود سازد فدا
عقل سالم کى پسندد این غُل و زنجیر و دام؟
این چنین چیزى که دارد پاى تا سر شور و شر
از چه حاضر گشته دولت بهر توزیعش مدام؟
سالیانه صدهزاران مرده اند از این طریق
این ستم، گر نیست نقمت، پس چه باید داد نام
چیست فتواى شما در محو این «امّ الفساد»؟
یا چه دستورى نماید منع آن را تا قیام؟
اى فقیه بافضیلت! رأى خود کن آشکار
هر که گردد روسیاه و یا که گردد شادکام!
طول عمرت خواهم از درگاه حَىِّ لایزال
در سلامت پایدار و در سعادت مستدام!


پاسخ استفتاء
جناب آقاى توانا


مى کنم با نام حق آغاز، اکنون این کلام
مى فرستم بر جنابت صد درود و صد سلام!
نامه ات خواندم که بد از هر نظر «فصل الکلام»
دلنشین و جامع و زیبا و جالب خوب و تام
از محبتها و ابراز ارادتهاى ناب
گشته ام ممنون و دارم از برایت یک پیام:
راست گفتى، مصرف «سیگار» دارد صد ضرر
بهر شیطان شد سلاح و بهر دیوان، هست دام!
شعله اى از نار دوزخ، آتشى از قهر ربّ
در فسادش شک نکن از مذهب خیرالانام!
آن که دل بندد به این «امّ الخبائث» در جهان
از حقیقت دور باشد، در طریقت هست خام!
گر بخواهى همچو «مِىْ» نامش بنه «امّ الفساد»
این به شکل «دود» باشد وان یکى «زهرى» به جام
گر بزرگى از بزرگان جایزش بشمرده است
بر بنى آدم خطا ممکن بُوَد از خاصّ و عام!
آنچه گفتم یک اشارت بود در این مسأله
عاقلان را یک اشارت هست کافى، والسّلام!

انتقاد آیت الله نوری همدانی از صدا وسیما

به گزارش مهر، آیت الله العظمی حسین نوری همدانی ظهر یک شنبه در جمع مسئولان، معاونان و فرماندهان گردان‌های بسیج تیپ مستقل 83 امام جعفر صادق(ع) با اشاره به سالروز شهادت امام حسن مجتبی(ع) و ولادت امام موسی کاظم(ع) در روز هفتم ماه صفر گفت: همه ساله در این روز به مناسبت شهادت امام حسن(ع) حوزه علمیه تعطیل می‌شود در حالی که صدا و سیما بدون توجه به این موضوع ولادت امام کاظم‌(ع) را تبریک می‌گوید.

وی افزود: این ناهماهنگی به هیچ وجه پسندیده نیست و باید برای رفع آن اقدام شود.

وظیفه مبلغان سنگین است.

آیت الله نوری همدانی وظیفه مبلغان را سنگین و حساس توصیف کرد و ابراز داشت: شما باید سعی کنید در کنار مردم باشید و آنها را همیشه در صحنه نگه دارید.

استاد حوزه علمیه، برخورداری از یقین و اخلاص را از ویژگی‌های لازم برای روحانیون و مبلغان ذکر کرد و اظهار داشت: تنها زمانی که ایمان و خلوص نیت داشته باشید در امور خود موفق می شوید.

مرجع تقلید شیعیان پرهیز از بلند پروازی های بیجا، برخورداری از تواضع و فروتنی، محبت کردن به مردم و جلوگیری از دشمنی های بی پایه و حریص بودن به آخرت را از دیگر ویژگی ها و وظایف روحانیون و مبلغان برشمرد.

وی در در ادامه حاضران را به هماهنگی رشد علمی همراه با زهد توصیه و تصریح کرد: عالم اگر از نظر علمی رشد کند و به مدارج بالا برسد اما از نظر زهد و تقوا فقیر باشد به طور قطع از راه خدا دور می شود و علمش برای او هیچ سودی نخواهد داشت.

آل سعود و آل خلیفه نابود می‌شوند.

آیت الله نوری همدانی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به جنایات آل سعود، آل خلیفه و ... بیان داشت: اینها ساخته دست آمریکا هستند و نابود می‌شوند چون مردم امروز بیدارند و در برابر این جنایات ساکت نمی نشینند.

مرجع تقلید شیعیان با اشاره به آیات قرآن برخورداری همزمان از سه قدرت سیاسی، فرهنگی و نظامی را در پیروزی اسلام موثر دانست و اضافه کرد: تاریخ گواه است در هر جایی که این سه قدرت با یکدیگر جمع و متمرکز شده اند پیروزی از آن اسلام بوده است.

وی با مقایسه زمان پیامبر(ص)، امام حسن مجتبی(ع) و امام جعفر صادق(ع) در برخورداری از این سه قدرت اظهار داشت: پیامبر(ص) در طول دوره رسالت خود توانست با برخورداری از این سه قدرت اسلام را پیاده کند، اما امام حسن مجتبی(ع) و امام جعفر صادق(ع) بدون داشتن قدرت سیاسی نتوانستند به اهداف خود برسند و این مسئله منجر به صلح امام مجتبی(ع) برای ترک جنگ و موج سواری و جولان بنی عباس در زمان امام صادق(ع) شد.

آیت الله نوری همدانی در ادامه سخنان خود به حاضران توصیه کرد: در همه زمینه ها به سلاح منطق و استدلال مجهز و برای متمرکز کردن این این سه قدرت در کشور تلاش کنند.

برگرفته از بایاران علی 

میلاد با سعادت امام هفتم شیعیان، باب الحوائج امام موسی الکاظم علیه السلام بر تمام عاشقان آن حضرت مبارک باد.

عیدی بنده خدمت شما عزیزان حدیثی زیبا از آن حضرت می باشد:

امام موسی کاظم علیه السلام می فرماید:

مومن همانند دو کفه ترازوست. هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد.( تحف العقول ص 408) 

حماسه «نهم دی ماه» در کلام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای

در تاریخ ماندگار شد
روزهاى سال، به طور طبیعى و به خودى خود همه مثل همند؛ این انسانها هستند، این اراده‌‌‌‌‌ها و مجاهدتهاست که یک روزى را از میان روزهاى دیگر برمیکشد و آن را مشخص میکند، متمایز میکند، متفاوت میکند و مثل یک پرچمى نگه میدارد تا راهنماى دیگران باشد. روز عاشورا – دهم محرم – فى نفسه با روزهاى دیگر فرقى ندارد؛ این حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز جان میدهد، معنا میدهد، او را تا عرش بالا میبرد؛ این مجاهدتهاى یاران حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز، این خطورت و اهمیت را میبخشد. روز نوزدهم دى هم همین جور است، روز نهم دىِ امسال هم از همین قبیل است. نهم دى با دهم دى فرقى ندارد؛ این مردمند که ناگهان با یک حرکت – که آن حرکت برخاسته از همان عواملى است که نوزدهم دىِ قم را تشکیل داد؛ یعنى برخاسته ى از بصیرت است، از دشمن‌‌‌‌‌شناسى است، از وقت‌‌‌‌‌شناسى است، از حضور در عرصه‌ى مجاهدانه است – روز نهم دى را هم متمایز میکنند.
مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى – که شرائط غبارآلودگىِ فضاست – این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى – که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام – به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.
بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه 19/10/1388

بدون شرح!

«آخوند» پرایدسوار بهتر از «آخوند» ماکسیماسوار است!

ماشینشان را نزدیک کنند، دست روی سینه بگذارند و خدمت «حاج آقا» عرض ادبی کنند: «سلام حاجی 206»!! ادامه مطلب...

چگونه کتاب درسی را مطالعه کنیم ؟

ادامه مطلب...

 احترام به پدر و مادر در اسلام و ادیان قبل از اسلام(2)

ادامه مطلب...