کتاب «مکن ای صبح طلوع» مجموعه‌ مراثی کربلایی محمود بهجت (ره)، پدر آیت‌الله‌العظمی بهجت (ره)، به کوشش علی ابراهیمی اقلیدی به چاپ رسید. 
کربلائی محمود بهجت (ره)، شاعری گمنام بود که به شغل خبّازی اشتغال داشت، اما عشق به خاندان عصمت و طهارت(ع) در حدّ اعلا در جان وی فوران داشته است. کربلائی محمود با اخلاص، پاکی و صداقت خود، در مصیبت سیدالشهداء (ع)، آن چنان غرق در ماتم و عزا می‌گردد و این داغ را با جان و دل درک می‌نمود که گویی عاشورا و وقایع آن برایش تجلّی عینی یافته و شرح ماوقع را شخصاً درک نموده است و ناخودآگاه از فرط غم، تصمیم به دگرگون نمودن اوضاع طبیعی زمان می‌گیرد و به صبح دستوری می‌دهد تا برنیاید تا این مصیبت دردناک رقم نخورد و در ادامه نیز با همان سبک و سیاق به آفتاب و چرخ، امر می‌کند که تا سر نزند و نجنبد تا حضرت فاطمه زهرا (س)، خونین جگر نشود.

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است  / مکن ای صبح طلوع
 
عصر فردا بدنش زیر سُم اسبان است       /    مکن ای صبح طلوع

 
این بند از اشعار مرحوم کربلائی محمود بهجت (ره)، از مدت‌ها قبل به عنوان یکی از بهترین اشعار حماسی و عاشورائی در حلقه عزاداران امام حسین (ع)، زینت‌بخش مجالس سینه‌زنی است و به عنوان شعر آیینی ماندگار است.

در شعر آیینی نکته قابل تأملی که این شعر را از انواع دیگر شعر جدا می‌کند موضوعاتی است که در شعر بیان می‌شود، اشعار آیینی متأثر از قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه و دیگر متون روایی است.

خالق اشعار آیینی اولین کسی است که از موضوع متأثر می‌شود و هرچه این تأثر خالصانه تر باشد، شعر نیز تأثر گذارتر خواهد بود و در قلب و جان مخاطب نفوذ می‌کند.

نگاهی سریع و گذرا به مجموعه «مکن ای صبح طلوع» گنجینه اسرار عمان سامانی را به خاطر می‌آورد. البته شاعر این مجموعه ممکن است با عمان سامانی قابل قیاس نباشد، زیرا مرحوم محمود بهجت از علوم شعر و عروض و قافیه بهره چندانی نداشت، ولی خلوص و صداقت و صمیمیت در اشعار او موج می‌زند.

اشعار کتاب در هفده بخش تدوین یافته است که شامل :«مراثی حضرت فاطمه‌زهرا (س)»، «مراثی امام حسن (ع)»،«مراثی مسلم»، « مراثی طفلان مسلم»، « مراثی حر بن یزید ریاحی»، «وهب»، «ام لیلا (س)»، «حضرت علی اکبر (ع)»، «حضرت قاسم (ع)»، « حضرت اباالفضل (ع)»، « حضرت سکینه (س)»، «حضرت رقیه خاتون»، « حضرت  فاطمه صغری»، «عبدالله بن حسن»، « حضرت امام حسین (ع)»، « حضرت زینب کبری (س)»، و «پیوست: مکن ای صبح طلوع» می‌باشد.

مرحوم کربلایی محمود بهجت در دی ماه 1285 شمسی در فومن چشم به جهان گشود و در روز بیست و هفتم صفر 1325 شمسی و درسن 67 سالگی چشم از جهان فرو بست.

در یکی از اشعار این کتاب به مناسبت اسارت اهل‌بیت‌ (ع) و خطبه حضرت زینب این گونه آمده است:

ای آسمان ز دست تو دارم بسی نوا                                                 ریزم سرشک حسرت و هجران ز دیده‌ها

ظلمی چنین ندیده کسی اندر این جهان                                            کردی تو با سلاله سلطان انبیاء

سرهای سروران جهان را جدا زتن                                                    کردی، زدی به نیزه و بُردی به شهرها
 
زینب که آفتاب نتابید بر رُخش                                                         در شرم بود و داشت ازو حرمت وحیا
 
بردی سر برهنه اسیری به سوی شام                                               زنجیر کین به گردن و با سختی و بلا
 
آه از دمی که گشت اسیران اهل بیت                                               وارد به کوفه با سر بی‌معجر از جفا
 
مخلوق کوفه بهر تماشا به دورشان                                                   گشته جمع طعنه‌زنان لب به ناسزا
 
بعضی به خنده کاین اسرا ماه طلعتند                                               برخی دگر که خارج دینند و مصطفی
 
زینب چو دید هلهله و ازدحام خلق                                                    بی‌اختیار گشت پس انداخت مرتضی
 
آه از جگر کشید و بگفت ای ستمگران                                                مائیم نص آیه عصمت و «إنمّا»
 
آل محمدیم (ص) و جگر گوشه بتول                                                  گشتیم از جفای شما خوار و بی‌نوا

کتاب «مکن ای صبح طلوع» مجموعه مراثی کربلائی محمود بهجت (ره)، به کوشش علی ابراهیمی اقلیدی، با شمارگان سه هزار نسخه، در 322 صفحه، از سوی انتشارات شفق به چاپ رسیده است.