مِنْ مَنَاقِبِ الْخُوارَزْمِیِّ، عَنْ عَلِیٍّ (ع) عَنِ النَّبِیِّ (ص) قَالَ یَا عَلِیُّ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ مِثْلَ مَا قَامَ نُوحٌ فِی قَوْمِهِ وَ کَانَ لَهُ مِثْلُ أُحُدٍ ذَهَباً فَأَنْفَقَهُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مُدَّ فِی عُمُرِهِ حَتَّى حَجَّ أَلْفَ عَامٍ عَلَى قَدَمَیْهِ ثُمَّ قُتِلَ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ مَظْلُوماً ثُمَّ لَمْ یُوَالِکَ یَا عَلِیُّ لَمْ یَشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ وَ لَمْ یَدْخُلْهَا.

از مناقب خوارزمی نقل شده در مورد مولی الموحدین علی(ع) از پیامبر اکرم(ص) که فرموده اند:

یا علی ،اگربنده ای خداوند را عبادت کند همانند اموری که حضرت نوح(ع) در میان قومش انجام داد و همین طور به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خداوند انفاق کند و همین طور آنقدر عمر کند تا اینکه هزار سال به صورت پای پیاده حجّ انجام دهد و سپس در بین صفا و مروه مظلوم کشته شود در حالی که تو را مولی قرار نداده یا علی،بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد و در بهشت داخل نخواهد شد.

(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏27، ص: 195)